بررسی تجربی و عددی تأثیر شکل جوش در انتهای اتصال سپری بر تنش های پسماند

جوش ماهیچه ای به شکل اتصالات سپری و لب به لب در سازه های فولادی به صورت گسترده استفاده می شود. بنابراین تخمین میزان و نحوه توزیع تنش های پسماند در این اتصالات ضروری به نظر می رسد. در تحقیق حاضر توزیع تنش های پسماند مربوط به یک اتصال سپری مورد بررسی قرار گرفته است. انتهای اتصال به سه حالت مختلف ناقص، کامل با انحنا و بدون انحنا جوش کاری شده است. تحلیل عددی با روش اجزاء محدود و تحلیل تجربی با استفاده از روش سوراخ کاری مرکزی انجام شده است. نتایج عددی و تجربی مطابقت مطلوبی دارند. جوش کامل باعث کاهش تنش های پسماند طولی در ناحیه میانی اتصال و افزایش تنش های پسماند عرضی در ناحیه انتهایی می شود.